1. Buli adalah suatu perbuatan yang boleh meninggalkan kesan fizikal, emosi dan psikologi yang mendalam kepada mangsa. 

2. Mahkamah Persekutuan iaitu Mahkamah tertinggi negara di dalam satu kes yang dialporkan baru-baru ini telah menegaskan bahawa guru dan pihak pentadbiran sekolah mempunyai tanggungjawab undang-undang (duty of care) untuk memastikan keselamatan pelajar daripada sebarang bentuk buli di sekolah. Alasan seperti “tidak dapat menjangka” (non-foreseeability) tidak boleh dijadikan alasan untuk melepakan diri daripada tanggungjawab.

3. Apa yang berlaku di dalam kes tersebut?

4. Kes tersebut melibatkan seorang pelajar di sebuah sekolah berasrama penuh, yang terkemuka di Kuala Terengganu, menjadi mangsa serangan dan bulian lima rakan sekolahnya di dalam bilik asrama Ketua Pengawas dan Penolong Ketua Pengawas. 

5. Kedua-dua Ketua Pengawas dan Penolong Ketua Pengawas tersebut turut menyaksikan kejadian itu tetapi tidak berbuat apa-apa untuk menghentikan serangan dan bulian tersebut.

6. Mangsa mengalami kecederaan serius pada telinga kanan sehingga menyebabkan kehilangan pendengaran kekal. Walaupun pada awalnya mangsa tidak melaporkan sebab sebenar kecederaannya kerana takut, namun perkara ini akhirnya terbongkar semasa pemeriksaan susulan di klinik. 

7. Laporan polis dibuat, dan lima pelajar yang menyerang dan membuli mangsa telah mengaku bersalah di Mahkamah Majistret di bawah Seksyen 323 Kanun Keseksaan.

8. Mangsa kemudian memfailkan saman sivil, bukan sahaja terhadap lima pelajar tersebut, tetapi juga Penolong Kanan Hal Ehwal Murid, bekas Pengetua sekolah berkenaan, Ketua Pengarah Kementerian Pendidikan Malaysia, dan Kerajaan Malaysia kerana gagal memastikan keselamatannya di sekolah.

9. Di dalam alasan penghakimannya, Mahkamah Persekutuan telah menyatakan seperti berikut:

"[1] ... Schools of any arrangement are for learning, where a person is educated in the many disciplines and subjects, preparing them for responsibilities, choices and positions in life. These are important formative years where personalities are formed and traits enhanced. It is therefore only reasonable and fair to expect that these places of learning, even if residential facilities are provided, are safe and conducive. In the case of residential schools, the responsibility would obviously be even wider and more extensive.

[25] It goes without saying that schools, residential or otherwise must be safe and conducive for the purpose(s) intended. Otherwise, the providers and consumers of such institutions would face considerable difficulties in enrolment, whether of student or teaching faculty."

10. Mahkamah Persekutuan menyatakan bahawa sekolah adalah tempat untuk belajar, di mana seseorang pelajar itu dididik dalam pelbagai bidang dan mata pelajaran, sebagai persediaan untuk memikul tanggungjawab, membuat pilihan dan memegang peranan dalam kehidupan. 

11. Tahun-tahun persekolahan ini merupakan tempoh pembentukan yang penting, di mana peribadi pelajar itu dibentuk dan sifat-sifat dirinya diperkukuhkan. 

12. Oleh itu, adalah wajar dan adil untuk mengharapkan bahawa tempat-tempat pembelajaran ini, walaupun menyediakan kemudahan asrama, mestilah selamat dan kondusif. Bagi sekolah berasrama, tanggungjawab tersebut sudah tentu lebih luas dan menyeluruh. 

13. Mahkamah Persekutuan turut juga menegaskan bahawa guru dan pihak pentadbiran sekolah mempunyai kewajipan di sisi undang - undang untuk menjaga keselamatan semua pelajar di dalam kawasan sekolah.

14. Ini termasuk melindungi para pelajar daripada bahaya yang mungkin disebabkan oleh orang lain yang berada dalam kawalan pihak sekolah.

"It cannot be denied that the 6th to the 9th defendants do owe a duty of care to all students enrolled in the school, collectively and individually. That includes a duty owed to the appellant. Whilst within their premises and the compound of the premises of the school, these defendants are responsible for their safety, welfare and well-being, that these students are safe from harm, whether caused by conditions of the premises themselves or by others occupying or licenced to be within the premises. that by reason of the special relationship between teachers and similar personnel and the student, the teachers owe a duty to the student to take reasonable care for the safety of the student. School teachers and other similar personnel are under a duty to supervise the students when the students are within the school, for the ultimate purpose of maintaining discipline, safety and wellbeing of the students." 

14. Mahkamah Persekutuan di dalam kes tersebut menegaskan bahawa Tidak dapat dinafikan bahawa pihak pentadbiran sekolah mempunyai kewajipan menjaga (duty of care) dan memastikan keselamatan semua pelajar yang berdaftar di sekolah tersebut, sama ada secara kolektif atau individu. 

15. Kewajipan ini termasuklah tanggungjawab terhadap pihak perayu. Sepanjang pelajar berada di dalam kawasan dan persekitaran sekolah, para defendan ini bertanggungjawab terhadap keselamatan, kebajikan dan kesejahteraan mereka, memastikan pelajar selamat daripada sebarang bahaya, sama ada yang berpunca daripada keadaan premis itu sendiri atau daripada pihak lain yang berada atau dibenarkan berada di kawasan tersebut. 

16. Oleh kerana wujudnya suatu hubungan istimewa antara guru atau pegawai sekolah yang seumpamanya dengan para pelajar, maka guru mempunyai kewajipan untuk mengambil langkah yang munasabah bagi menjaga dan memastikan keselamatan pelajar. Guru dan kakitangan sekolah yang setara juga terikat dengan kewajipan untuk mengawasi pelajar ketika mereka berada di sekolah, dengan tujuan utama untuk mengekalkan disiplin, keselamatan dan kesejahteraan para pelajar. 

17. Pihak sekolah tidak boleh bersembunyi di sebalik alasan bahawa mereka “tidak dapat menjangka” kejadian buli akan berlaku. Malah, kewujudan poster anti-buli di kawasan sekolah tersebut membuktikan bahawa pihak sekolah memang menyedari akan kemungkinan buli untuk berlaku. Oleh itu, ia adalah sesuatu yang boleh dijangka (reasonably foreseeable) dan apabila sesuatu risiko itu boleh dijangka, maka pihak yang bertanggungjawab wajib mengambil langkah sewajarnya untuk mengelakkannya.

"[46] “Bullying” by whatever name or label and however carried out and by whosoever, unfortunately continues to occur in what is supposed to be our safe havens of education. There is no distinction between residential or any type of school. The dissemination and display of such posters may even be said to be part of the efforts taken by the authorities to ensure the safety of the students. Yet, the discipline of students of all ages remains a necessary part of any education curriculum. Basic values of mutual respect for another must be inculcated in all our young and it should not be left to expensive and unfortunate incidents such as revealed in these appeals to remind us of these values.

[47] Since it was reasonably foreseeable that bullying would occur within the premises of the residential school, and the appellant was indeed bullied in that he was assaulted by his fellow students, it is no longer an issue of non-foreseeability. The 6th to the 9th defendants remain accountable for the acts of bullying and physical assault occasioned by the first five defendants as it would appear, not enough was done to prevent the abusive acts from happening."

18. Mahkamah juga menegaskan bahawa kejadian berlaku di bilik Ketua Pengawas tidak menjadikan ia kawasan “kebal” daripada undang-undang. Kegagalan pengawas untuk bertindak menghentikan kejadian adalah bukti kelalaian, dan pihak sekolah tetap bertanggungjawab secara langsung dan vikarius.

"[49] Since the damage [the bullying] to the appellant is reasonably foreseeable, these defendants indeed owe the appellant a duty of care to keep him safe from harm, including any form of bullying by any persons within the control of these defendants. The first five defendants are not strangers in the school and these defendants are responsible for their acts and/or omissions. The fact that the school is a residential school makes not a shred of difference to the issue of accountability and liability in law.

[50] The further fact that the bullying or physical assault on the appellant took place in the prefects’ room [Bilik Ketua Pengawas and Penolong Ketua Pengawas] does not make any difference. Such space or persons are not sacrosanct immune and incapable from unlawful acts, as displayed by the facts. The presence of the two prefects at the material time, even if not called, is not in dispute. Their standing by idle not preventing or saving the appellant from being bullied for any length of time is evidence of negligence to which these defendants remain vicariously and personally liable."

19. Keputusan ini adalah satu peringatan keras bahawa sekolah — terutamanya sekolah berasrama — perlu menjadi tempat yang selamat dan kondusif untuk perkembangan pelajar. 

20. Guru bukan sahaja mengajar subjek akademik, tetapi juga memikul tanggungjawab memastikan pelajar berada dalam persekitaran bebas daripada keganasan, ancaman, dan buli.

21. Pihak sekolah sudah tidak boleh berlepas tangan sekiranya terdapat laporan kejadian buli telah berlaku di sekolah. 

22. Adalah jauh lebih baik untuk dikenali atau membina reputasi sebagai sebuah sekolah yang cukup agresif mencegah gejala buli daripada menggunakan cara - cara yang kurang wajar untuk menyapu dan menyembunyikan kes - kes ini di bawah permaidani semata - mata untuk menjaga nama baik sekolah.

23. Daripada kes ini juga, pihak sekolah perlu memberikan perhatian yang wajar terhadap perlantikan pelajar - pelajar sebagai pengawas. Pastikan pelajar - pelajar yang dilantik boleh menjalankan tanggungjawab sesuai dengan amanah yang telah pihak sekolah berikan.

24. Di dalam kes ini, kegagalan ketua pengawas dan penolong ketuan pengawas untuk bertindak adalah dianggap sebagai kecuaian tidak lansung pihak sekolah (vicariously liable).

25. Kepada ibu bapa mangsa, dapatkan nasihat perundangan yang sewajarnya daripada peguam - peguam yang berpengalaman. Jangan berdiam diri. Failkan tindakan saman sivil terhadap pembuli dan pihak pentadbiran sekolah yang berkenaan.

26. Ianya bukan sekadar masalah disiplin, tetapi masalah keselamatan dan hak asasi. Ia adalah kegagalan sistem jika pelajar pulang ke rumah dengan trauma, kecederaan, atau hilang keyakinan diri kerana dianiaya di tempat yang sepatutnya melindungi mereka.

rujukan kes: AIAF v MFE & DLL dan Rayuan Lain [2024] MLJU 684

1. Di dalam kes ini, Plaintif, seorang influencer di media sosial, telah menyaman Defendan, seorang individu yang menjalankan perniagaan menjual durian secara sambilan, di atas dakwaan perlanggaran hakcipta. 

2. Kedua-dua Plaintif dan perniagaan Defendan masing-masing mempunyai jumlah pengikut (followers) yang ramai di media sosial masing-masing.

3. Pada masa yang material, Plaintif telah memuatnaik satu video berdurasi 51 saat di laman Instagramnya yang menunjukkan beliau sedang makan, menjamu selera menikmati buah durian yang dibeli oleh beliau daripada seorang peniaga. 

4. Bagi tujuan mempromosikan perniagaan durian miliknya, Defendan kemudiannya telah memuatnaik video Plaintif tersebut ke dalam laman facebook perniagaan Defendan. 

5. Plaintif telah mendakwa bahawa Video tersebut telah digunakan oleh Defendan tanpa mendapat kebenaran daripada Plaintif dan oleh dengan itu, telah melanggar hakcipta milik Plaintif.

6. Defendan telah membangkitkan beberapa isu sebagai pembelaan iaitu bahawa video tersebut telah terlebih dahulu tersebar di Whatsapp Group yang turut disertai oleh Defendan, bahawa Defendan telah menyertakan penafian (disclaimer) disamping video tersebut, bahawa Defendan cuba untuk menghubungi Plaintif dan bahawa Defendan tidak mendapat sebarang manfaat daripada pemuatnaikan video tersebut. 

PERSOALAN UNDANG-UNDANG

7. Mahkamah perlu memutuskan samada terdapatnya perlanggaran hak cipta dan samada pembelaan-pembelaan yang dibangkitkan oleh Defendan boleh diterima sebagai pembelaan.

DAPATAN MAHKAMAH TINGGI

8. Mahkamah di dalam kes ini telah menyentuh berkenaan dengan definisi seorang influencer ataupun pempengaruh. Mahkamah dipetik sebagai berkata:

An influencer on social media is someone who has established credibility in a specific area or industry and through social media is able to persuade or influence others to act on his or her recommendations for purchasing goods or services. It can be a rather effective marketing tool.

9. Mahkamah telah memutuskan bahawa Defendan telah melanggar hak cipta Plaintif dengan memuatnaik video tersebut ke akaun Facebook milik Defendan tanpa izin. Mahkamah dipetik seperti berikut:

The Plaintiff is the owner of the copyright in the Video. By posting the Video on the Defendant's FB without her consent, the Defendant infringed her copyright.

10. Mahkamah juga menolak alasan dan penjelasan Defendan sebagai pembelaan, dan memutuskan bahawa alasan-alasan dan penjelasan-penjelasan yang dibangkitkan bukanlah pembelaan yang sah atau menjadi isu yang perlu dipertimbangkan. Mahkamah dipetik sebagai berkata:

The Defendant then alleges that the Video had been circulated on a Whatsapp group that he belonged to; that he does not know the Plaintiff; that the words that he put alongside the Video amount to a disclaimer and/or apology; that he was reaching out to the Plaintiff to give her some of the Defendant's products; that by uploading it he was in effect asking anyone who knew her to inform her to contact the Defendant; that he did not derive any benefit or opportunity from uploading it; and that he meant her no harm.

In my view, none of those excuses afford him an defence to the Plaintiff's claim, and none of them raise any issue to be tried. In the upshot, I am allowing the Summary Judgment Application.

11. Sebagai hasilnya, Mahkamah seterusnya memutuskan bahawa Plaintif berhak atas tuntutannya. Oleh itu, keputusan mahkamah adalah bahawa tuntutan Plaintif dibenarkan. Mahkamah turut memutuskan agar Defendan untuk menurunkan video tersebut, meminta maaf kepada Plaintif di akaun Facebook miliknya, dan membayar kos kepada Plaintif. Pampasan di dalam kes ini akan ditentukan kemudian. 

(kes diputuskan di Mahkamah Tinggi Kuala Lumpur pada Januari 2023)

_________________________

Penafian: Rencana ini diterbitkan dengan tujuan untuk kesedaran dan pengetahuan umum. Mana-mana bahagian yang terkandung di dalam rencana ini tidak boleh dijadikan panduan untuk memulakan tindakan undang-undang secara sendirian, tanpa terlebih dahulu merujuk kepada seorang peguam yang berpengalaman.

Untuk sebarang maklumat lanjut berkenaan dengan rencana ini atau untuk mengatur sesi konsultasi guaman, anda boleh berhubung dengan mana-mana peguam pilihan anda, atau pun anda boleh menghubungi kami melalui whatsapp dengan menekan imej diatas.

KAJIAN KES - AIAF (MENDAKWA MELALUI BAPA DAN SAHABAT WAKILNYA AHMAD FAUZI BIN ABDULLAH) v ASHBMF DAN LAIN-LAIN

1. Di dalam kes ini, Plaintif, yang menyaman melalui bapanya, merupakan seorang pelajar di sebuah sekolah di Kuala Terengganu, Terengganu.

2. Plaintif telah mendakwa bahawa beliau telah dipukul dan dibuli oleh 5 pelajar, yang merupakan Defendan-Defendan Pertama sehingga Kelima, di dalam bilik Ketua Pengawas dan Penolong Ketua Pengawas sekolah tersebut. 

3. Ketua Pengawas dan Penolong Ketua Pengawas yang turut berada di dalam bilik tersebut tidak mengambil sebarang tindakan atau menghalang kejadian dan perbuatan buli tersebut.

4. Defendan Pertama hingga Kelima serta Ketua Pengawas dan Penolong Ketua Pengawas didakwa turut mengugut Plaintif agar tidak membuat sebarang laporan berkenaan dengan perbuatan buli tersebut.

5. Akibat daripada kejadian tersebut, Plaintif telah mengalami kecederaan dan terus mendapatkan rawatan di Hospital. Plaintif seterusnya telah membuat laporan polis terhadap Defendan Pertama hingga kelima.

6. Kelima-lima pembuli tersebut telah didakwa dibawah s.323 Kanun Keseksaan kerana mendatangkan kecederaan dengan sengaja yang dibaca bersama dengan s.34 Kanun yang sama. 

7. Defendan Pertama hingga Kelima telah mengaku salah dan telah dijatuhkan hukuman bon berkelakuan baik selama dua tahun.

8. Plaintif juga turut memfailkan saman terhadap Defendan Pertama hingga Kelima dan turut menyaman pihak pengurusan sekolah terbabit.

PERSOALAN UNDANG-UNDANG

9. Terdapat beberapa persoalan undang-undang yang menarik yang telah diputuskan oleh Mahkamah di dalam kes ini. Persoalan-Persoalan tersebut, diantara lainnya adalah:

10. Samada Plaintif berhak mendapat pampasan daripada Defendan Pertama hingga Kelima kerana telah menyerang dan membuli Plaintif.

11. Samada pihak pentadbiran sekolah telah cuai untuk memastikan keselamatan Plaintif semasa berada di dalam kawasan sekolah tersebut.

12. Samada pihak pentadbiran sekolah turut bertanggungjawab diatas perbuatan dan tindakan buli keatas Plaintif.

DAPATAN MAHKAMAH TINGGI

13. Mahkamah telah memutuskan seperti berikut:

Daripada keterangan plaintif di mahkamah, adalah jelas bahawa kesemua defendan-defendan pertama sehingga kelima telah menumbuk, memukul, menyerang dan mencederakan plaintif di dalam bilik ketua pengawas dan penolong ketua pengawas sekolah SESMA dengan kehadiran ketua pengawas dan penolong ketua pengawas yang mana pada masa kejadian tidak langsung melarang atau menghalang kesemua defendan-defendan pertama hingga kelima daripada mencederakan plaintif. Ini jelas menunjukkan bahawa ketua pengawas dan penolong ketua pengawas selaku wakil pihak pentadbiran sekolah telah bersekongkol dan bersubahat di dalam perbuatan tersebut walaupun mereka tidak mengambil peranan aktif.

14. Mahkamah turut memutuskan bahawa pihak pentadbiran sekolah yang merupakan Defendan Keenam dan Ketujuh di dalam saman ini turut bertanggungjawab terhadap kejadian buli tersebut. Mahkamah memutuskan seperti berikut:

Memandangkan bilik ketua pengawas dan bilik penolong ketua pengawas adalah sebagai wakil pihak pentadbiran khususnya, defendan keenam dan ketujuh harus bertanggungjawab akan apa yang berlaku di dalam bilik tersebut. 

15. Mahkamah Tinggi telah memetik dapatan sebuah kes terdahulu sebagaimana berikut:

It is settled law that a school teacher is under a duty to exercise supervision over his pupils when they are in the school premises, either in the classroom or the playground. The degree of supervision depends on the circumstances of each case, such as the age of the pupils and what they are doing at the material time. If the teacher knows that the pupils are engaged in doing acts which are likely to cause injuries to one another, the teacher is under a duty to take steps to ensure the safety of the acts.

16. Adalah menjadi satu undang-undang bahawa seorang guru sekolah mempunyai tanggungjawab untuk menjaga murid-murid dan pelajar sewaktu mereka berada di dalam premis sekolah.

17. Sekiranya seorang guru mengetahui bahawa pelajar-pelajarnya terlibat di dalam apa-apa perbuatan yang boleh menyebabkan kecederaan terhadap satu sama lain, guru tersebut mempunyai tanggungjawab disisi undang-undang untuk memastikan keselamatan perbuatan tersebut. 

18. Dalam menentukan liabiliti atau tanggungjawab atas kerugian dan pampasan, Mahkamah turut memutuskan seperti berikut:

Setelah menimbang segala keterangan yang ada, mahkamah dengan ini mendapati dan memutuskan bahawa kesemua defendan-defendan adalah bertanggungan cuai terhadap plaintif dan dengan itu kesemua defendan-defendan adalah bertanggungan ke atas kerugian yang dialami oleh plaintif. 

19. Mahkamah telah memberikan gantirugi sebanyak RM546,634.20 kepada Plaintif dan mengarahkan Defendan Pertama sehingga ke Sembilan membayar kos sebanyak RM10,000.00 setiap seorang kepada Plaintif.

(kes diputuskan di Mahkamah Tinggi Kuala Terengganu pada Jun 2020)

Muat turun Penghakiman Penuh.

Bacaan lanjut:

Undang-undang anti buli di Malaysia.

KAJIAN KES - MARITIME INTELLIGENCE SDN BHD v TAN AH GEK

1. Di dalam kes ini, pekerja tersebut telah diambil bekerja dan telah berkhidmat dengan pihak syarikat sebagai Naib Presiden Perkhidmatan dan Pendaftar (Vice President - Services & Registrar). 

2. Semasa sesi temubual kemasukan kerja, pekerja tersebut telah menyerahkan dokumen-dokumen kelayakan dan sijil kepada pihak syarikat. Kelayakan dan sijil pekerja tersebut tidak pernah dipertikaikan oleh pihak syarikat sebelum menawarkan jawatan tersebut kepada beliau.

3. Selepas beberapa lama, berdasarkan aduan salah laku yang dibuat keatas pekerja tersebut, pihak syarikat telah menjalankan siasatan dalaman terhadap beliau dan memutuskan bahawa beliau telah melakukan salah laku - salah laku, diantara lainnya dakwaan berkelakuan tidak beretika (unethical behaviour)  dan menggunakan bahasa tidak sopan (deragotary language) keatas kakitangan akademik, yang seterusnya menyebabkan pekerja tersebut ditamatkan perkhidmatan serta merta.

4. Pekerja tersebut seterusnya telah membuat aduan yang membawa kepada kes tersebut dirujukkan ke Mahkamah Perindustrian.

5. Apabila kes tersebut dirujukkan ke Mahkamah Perindustrian, pihak syarikat telah mengemukakan alasan baru untuk menyokong keabsahan pembuangan tersebut.

6. Pihak syarikat telah menimbulkan isu kelayakan pekerja tersebut kerana pihak syarikat mendapati sijil yang digunakan oleh pekerja tersebut didapati tidak diiktiraf di Malaysia dan dakwaan pekerja tersebut bahawa beliau mempunyai Masters' Degree adalah tidak benar.

7. Kes tersebut telah dibicarakan di Mahkamah Perindustrian dan tuntutan pekerja tersebut telah dibenarkan oleh Mahkamah Perindustrian. 

8. Pihak syarikat tidak berpuas hati dengan keputusan tersebut dan telah membuat rayuan berdasarkan hujah bahawa Mahkamah Perindustrian telah terkhilaf apabila gagal mengambil kira isu kelayakan pekerja tersebut.

PERSOALAN UNDANG-UNDANG

9. Di dalam menilai samada sesuatu pembuangan kerja itu dibuat dengan sebab dan alasan yang wajar (just cause and excuse), adakah Mahkamah Perindustrian boleh mengambil kira sebarang alasan pembuangan yang dibangkitkan oleh majikan, diluar atau selain daripada alasan yang digunakan untuk membuang seseorang pekerja tersebut?

10. Dalam erti kata lain, sekiranya majikan membuang pekerja di atas alasan A, adakah majikan seterusnya boleh menggunakan alasan B, C dan D (yang tidak dinyatakan di dalam notis penamatan) (post dismissal matters) apabila keabsahan pembuangan tersebut dicabar dan dibawa ke Mahkamah.

DAPATAN MAHKAMAH PERSEKUTUAN

11. Mahkamah Persekutuan telah memutuskan bahawa berdasarkan Seksyen 20 (3) Akta Hubungan Perusahaan, fungsi Mahkamah Perindustrian adalah terikat kepada representasi pekerja terhadap sesuatu pembuangan, berdasarkan alasan pembuangan pada waktu beliau dibuang kerja. Mahkamah dipetik sebagai berkata:

[46] By virtue of the clear statutory content of section 20(3), the function of the industrial court is tied inextricably to the representation of the workman of a dismissal without just cause or excuse. Those representations are made by the workman at the time of his dismissal, for reasons which he feels are without any reasoned basis or for reasons that insufficient to warrant a dismissal. The focus of the enquiry of the industrial court under section 20 (3) of the act, is therefore premised on matters and events as they occured at the time of the dismissal. The reasons operating in the mind of the employer, which preceded the decision to terminate, and resulted in the decision to terminate, comprise the matters to be considered and adjudicated upon by the industrial court under section 20 (3).

12. Mahkamah Persekutuan juga memutuskan bahawa tidak ada sebarang peruntukan di dalam s.20 (3) Akta untuk membolehkan Mahkamah Perindustrian mengambil kira sebarang alasan lain diluar daripada skop representasi seseorang pekerja tersebut. Ini termasuklah sebarang alasan post dismissal yang baru ditimbulkan atau dikemukakan oleh pihak majikan selepas daripada pembuangan. Mahkamah dipetik sebagai berkata:

[50] There is no provision for the industrial court to consider matters outside of the representation by the workman, under section 20 (3). Matters outside of the representation would include matters which were not operative in the employers mind when the decision to dismiss was taken, but which the employer chooses to put forward post-dismissal at a subsequent stage in the industrial court, to justify the decision to dismiss the workmen, ex post facto. The very specific wording of section 20 does not prescribe or allow an overarching survey by the industrial court of any and all matters bot pre and post dismissal, in an effort to ascertain whether the workmans representation are made out.

13. Mahkamah Persekutuan selanjutnya memutuskan bahawa sekiranya majikan dibolehkan untuk membuang seseorang pekerja untuk satu alasan dan selepas itu menggunakan alasan-alasan post dismissal untuk memperkuatkan alasan pembuangan tersebut di Mahkamah, ianya akan menyalahi dan bertentangan dengan s.20 Akta. Mahkamah dipetik sebagai berkata:

[56] Equally, it defies a proper construction of section 20 of the Act to conclude that an employer dismissing a workman for a particular reason or series of events, can then rely on a wholly different or additional matters, to justify the same dismissal at the industrial court, in an effort to bolster or put forward what the employer feels, or may be advised, is a "stronger" defence.

14. Di dalam menyentuh kes-kes dimana pembuangan kerja yang dibuat tanpa sebarang alasan, Mahkamah Persekutuan juga memutuskan bahawa proses itu tidak akan berakhir setakat itu. 

15. Mahkamah Persekutuan menyatakan apabila ianya dibawa ke Mahkamah Perindustrian, maka pihak majikan bertanggung jawab (bound) memberikan penjelasan dan alasan kenapa seseorang pekerja itu diberhentikan pada masa beliau diberhentikan dan pihak majikan tidak boleh memberikan alasan yang tidak diambil kira sewaktu keputusan untuk memberhentikan pekerja tersebut dibuat. Mahkamah dipetik sebagai berkata:

[101] It should be pointed out for clarity that when a company chooses not to give any reasons for the dismissal, it does not mean that the matter ends there. The inquiry proceeds in the industrial court in much the same way. However the employer is bound to give reasons operating in its mind at the time of the dismissal, and cannot advance matters which it did nottake into consideration at the material time, but chooses to do so subsequent to the dismissal, in an effort to justify the dismissal.

16. Di dalam menyentuh kes-kes dimana pihak majikan mendapati seseorang pekerja tersebut telah melakukan salah laku yang berat, seperti pecah amanah atau mencuri selepas daripada pembuangan kerja, Mahkamah Persekutuan memutuskan bahawa pihak majikan boleh mengemukakan bukti-bukti post dismissal tersebut untuk dinilai oleh Mahkamah Perindustrian didalam menentukan pampasan yang akan diberikan kepada pekerja. 

17. Sekiranya bukti tersebut kukuh, Mahkamah Perindustrian berhak untuk tidak memberikan sebarang pampasan terhadap pekerja walaupun memutuskan bahawa pembuangan kerja beliau adalah tanpa sebab. Namun alasan post dismissal tersebut tidak akan dijadikan asas didalam menentukan keabsahan pembuangan kerja.

[111] In a case where there are compelling new facts of for example breach of trust or theft, discovered post dismissal, it is open to the employer to adduce such evidence in relation to the remedy to be afforded to the workman. It would be a formidable basis to counter a claim for reinstatement, and may wel be suficient for the industrial court to conclude that no compensation in lieu of reinstatemnt ought to be allowed either. 

(kes diputuskan di Mahkamah Persekutuan pada Oktober 2021)

Muat turun Penghakiman Penuh.

KATA KUNCI : Saman Malu / Fitnah - Fitnah Media Sosial - Fitnah Facebook - Elemen Fitnah - Pembelaan Justifikasi - Ulasan yang Adil - Kelakuan atau Perilaku Saksi.

APA YANG BERLAKU DALAM KES INI?

PERSOALAN UNDANG-UNDANG DAN DAPATAN KES

Thus, the test of defamatory nature of a statement is its tendency to excite against the Plaintiff the adverse opinion of others, although no one believes the statement to be true. Another test is: would the words tend to lower the Plaintiff in the estimation of right thinking members of society generally? The typical type of defamation is an attack upon the moral character of the Plaintiff attributing crime, dishonesty, untruthfulness, ingratitude or cruelty.

On the assessment and evaluation of PW2, I found here to be forthright, and I appreciated the fact that she did not attempt to embellish or varnish her testimony. She was earnest in her explanation, and did not strike me as someone whose evidence I had to view with circumspection. Her evidence remained intact even after cross-examination. Discrepancies in her evidence, if at all, were explained, and on the whole, she was a convincing witness. In facts, as the mother of the baby who had died, PW2's testimony was the best evidence, as it was direct and based on her personal knowledge, pursuant to section 60 of the Evidence Act 1950.

The Defendant, on the other hand, whilst testifying, equivocated on several occasions, and was evasive. I found here to be extremely combative, and adamant that she was right, in spite of incontrovertible evidence that refuted her claims.... Her personal beliefs and opinion on medically unsupervised home births clouded her judgment and provided her with a jaundiced view of doulas in general, and the Plaintiff in particular. At the expense of proving her point in Court, she had contradicted herself on several occasions. I took a dim view of both her demeanour as well as her testimony in Court, which was laced with patronising and caustic undertones, as she even suggested that PW2 was not telling the truth. As such, both her credit and credibility were severely compromised. 

Thus, malice may be inferred from the Defendant's conduct from "availing himself of means if information which lay at hand when the slightest inquiry would have shown the true situation, or where he deliberately stopped short in his inquiries in order not to ascertain the truth.. A fundamental issue in this case, therefore, was whether the Defendant had in fact abstained from inquiring into facts, something which, if done, would have provided an accurate account of the baby's death. In my view, the Defendant had abstained from that crucial exercise and as such, had failed to establish an absence of malice.

14. Bagaimana untuk memulakan tindakan saman malu / fitnah? Baca DI SINI. Apakah perbezaan di antara libel dan slander? Baca DI SINI. Bagaimana pula kalau anda di saman? Apa perlu anda lakukan? Baca DI SINI. 

Kami juga menyediakan Borang Kes yang anda boleh isi untuk mengetahui secara lebih mudah dan cepat samada anda mempunyai kes fitnah atau pun tidak. Klik BORANG KES FITNAH NORHAFEEZLAW. 

Hubungi kami di 0129797494 atau menerusi email di norhafeezlaw@gmail.com atau menerusi kotak pertanyaan untuk sebarang maklumat lanjut.

SIRI RENCANA SAMAN MALU

i) Apa itu Saman Malu?

ii) Bagaimanakah cara untuk memfailkan Saman Malu? 

iii) Apakah cara melawan Saman Malu dan apakah pembelaan yang anda ada?

iv) Apa dokumen yang perlu ada untuk mulakan saman malu?

v) Kos peguam Saman Malu?

vi) Pampasan dan gantirugi Saman Malu / Fitnah?

vii) Fitnah media sosial (facebook, twitter, instagram)

IMAGE ATTRIBUTES

Icons in img2 made by Freepik from www.flaticon.com

Icons in img1 and img3 made by Vecteezy

 Lawyers Diary and Lawyers Notation Pad: Amazon